Ogólne zasady zachowania się ludzi w konfrontacji z agresywnym psem

Ogólne zasady zachowania się
Atak na człowieka ze strony psa może nastąpić niezależnie od miejsca i zamiaru jego właściciela. W przypadku małego psa nie występuje większe zagrożenie lecz jego ugryzienie może być bolesne, w przypadku zaś dużego, zwłaszcza rasy agresywnej, istnieje zagrożenie dla życia i zdrowia człowieka. Należy pamiętać, że pies jest zwierzęciem specyficznym, u którego występują cechy jego odległych przodków, rzutujące w określonych sytuacjach na jego zachowanie. Można go wtedy przyrównać do dzikiego zwierzęcia. Jest silny i szybki. Posiada dość dużą odporność na ból.
Pies jednocześnie posiada nie dającą się racjonalnie uzasadnić zdolność odgadywania stanów psychicznych człowieka, zarówno okazanych jak i nie, np.: zadowolenie, gniew, agresja lub strach. Zjawisko to określane jest tzw. siódmym zmysłem lub zmysłem telepatycznym. W kontaktach z otoczeniem, często objawia swój stan emocjonalny np. ruchem ogona lub uszu. Machanie ogonem oznacza najczęściej zainteresowanie, ogon wysoko podniesiony oznacza podniecenie, pobudzenie, opuszczony ogon oznacza poddanie się, a schowany pod brzuch oznacza strach. Uszy zaś – wysoko postawione oznaczają napięcie, a opuszczone lub skulone to oznaka uległości lub strachu. W przypadku konfrontacji z agresywnym psem bardzo ważna staje się umiejętność odczytania oraz oceny stanów emocjonalnych psa. Agresja psa wywołana strachem jest częstą przyczyną pogryzienia człowieka. Pies wystraszony, pozbawiony możliwości ucieczki atakuje w obronie własnej. Bardzo niebezpieczna może okazać się ze szczeniętami a także pies, któremu naruszono jego terytorium. Należy też wiedzieć, że agresja u psa może się nasilić w stosunku do osób, które są przestraszone lub w umundurowaniu np. policjant, żołnierz, strażak, listonosz itp.
 
Znajdując się w sytuacji bezpośredniego zagrożenia ze strony niebezpiecznego psa należy zastosować się do następujących zaleceń:
- pozostać w całkowitym bezruchu, jeżeli pies przechodzi w pobliżu,
- nie wykonywać gwałtownych ruchów,
- chronić wrażliwe części ciała (np. podbrzusze, gardło),
- zaprzestanie obrony może spowodować utratę zainteresowania przez psa do atakowanej osoby,
- umożliwienie psu ucieczki pozwala niekiedy na uniknięcie konfrontacji z nim.
 
 
Zdarzają się również u psów przypadki występowania niezrównoważenia psychicznego wpływającego na irracjonalność ich zachowań. Dotyczy to szczególnie osobników powstałych z krzyżowania ras przez hodowców.

W trakcie likwidacji zagrożenia ze strony niebezpiecznego psa, w celu odgonienia można posłużyć się np. otwartym parasolem, gaśnicą przeciwpożarową, wężem z silnym strumieniem wody itp.

W przypadku ugryzienia człowieka przez psa, nie należy wyrywać, wyszarpywać ciała z jego pyska. Doprowadzi to bowiem do porozrywania rany, a pies po wyszarpnięciu natychmiast zaatakuje inne miejsce.

Przy opracowaniu wykorzystano materiał policyjny – oparty na publikacji pp. Krzysztofa Łagody i Roberta Częścika pt. „Vademecum interwencji policyjnych”.